Talebeyim ay nine
Pervane Namıkgızı: Talebeyim ay nine
Prof. Dr. İSA KAYACAN
Kerimova Pervane Namıkgızı, Bakü’de yaşayan 1992 doğumlu, bir üniversite öğrencisi.. Üniversite eğitimi alma arzusuyla dolu olan Pervane, Allaha şükür arzusuna kavuştu.
Şimdi Bakü’de faaliyet gösteren Kafkas Üniversitesinin öğrencileri arasında olan Kerimova Pervane Namıkgızı’nın keyfi, sevinci yerinde. Bu sevincinin sağlayıcısı, anılan Üniversitenin değerli Rektörü Prof. Dr. Sayın Ahmet Saniç. Hocamızın yakın ilgi ve alakasından dolayı, bir kez daha teşekkür ediyor, sevgi ve saygılarımı sunuyorum efendim.
Kerimova Pervane Namıkgızı’ndan sevinç görüntülerinin yansıtıldığı, 26 Eylül 2009 tarihli, çıkışlı bir mektup ve ekinde üç şiir aldım. Şimdi, Pervane’nin mektup ve şiirlerini sunmak istiyorum. Buyurun:
Çok muhterem İsa Kayacan; Merhaba!.. Size şu mektubumu talebe olarak dünyanın en güzel mekânı Kafkas Üniversitesinden yazıyorum. Şimdi teneffüstür. Ne iyi ki yağmur yağıyor. Galiba gözlerimdeki mutluluğu, yüzümdeki huzuru güneş görseydi, utanıp, kaçıp saklanırdı. Çünkü ben talebeyim. Yani çok uzun yıllar beklediğim bir Üniversiteye kabul olmuşam. İlk ders günlerimde mutluluğumdan çok erken uyanırdım. Tanrı sabahı açmamış, benim gözlerimi açardı. Tüm Türk dünyasının sabahları hayırla açılsın!
Ben Üniversiteye kabul olduğum vakit hayatın acı hakikatini yaşadım. Ana-annem, benim rüzgâr ninem rahmete gitti. O bizden Ağdam toprağı istedi. Biz verebilmedik. Mülteci öldü..O benim talebe olduğumu görmedi. Sanıyorum kısmet böyleymiş. Tüm iyi insanları bekleyen bir mekana-Cennete kavuşdu.
Size sevimli Ana-anneme yazdığım ve diğer şiirlerimi gönderiyorum. Çok sağolun. Bir daha size kendimin ve babamın, annemin teşekkürlerini bildiriyorum. Size uzun, şerefli, bereketli ömür dileği ile (Pervane Namıkgızı, Bakü–26.09.2009)
TALEBEYİM AY NİNE
Gözün aydın, talebeyim ay nine
Maalesef görmedin bu günümü sen,
Demiştin ki, koç-kurban keseceyim,
Hoş günümde, dünyanı değişmişsin.
*
Diyorum ki, belki senin adından,
Kendim kesim o kurbanı ay nine?
Korkuram ki, kessem kanı akmaya,
Ya da bıçak o kurbanı kesmeye.
*
Sensiz yaşıyorum ben bu günleri,
Ne kadar bu günü arzulamışsan,
Gitdin ki, ay nine bu hoş haberi,
Tanrının yanında karşılayasın.
KARISINDAN KÜSMÜŞ ŞEHİT RUHU
Komşumuzda bir şehit ailesi vardı,
Bu yuvada beş aç çocuk yaşardı,
Aç çocukların ağlamak sesinden bezdi anne,
Ekmek deyip, hayat deyip, gözyaşı ile gezdi anne,
Hiçbir şey bulamadı, utancını kaybetti,
Sonra Cuma akşamı şu eve karısından küsmüş
Bir şehit ruhu gelir..
Her Cuma akşamı, anne kendi kızına söyler:
Dur kazana, babanın adına bir tutam tuz at
Benim ellerim temiz değil..
BİR MELEK SESLENİR BİZE UZAKTAN
Karabağ uzakta ve karanlıkta,
Bir zülfi perişan güzele benzer,
Şeytanlar elinde esir olsa da,
Onun güzelliği dünyanı benzer.
*
Ona “serenada” okuyor yağı,
Dinlemez! Bu sesden nacazıdır o,
Bilmem neden düşman düşünmüyor ki,
Muğamat sesine tamarzıdır o.
*
Karabağ uzakda ve karanlıkda,
Bir vefasız aşig o çok vefalı,
Bir melek seslenir bize uzakdan,
Bu güzel Karabağ! Başı belalı.
Pervane Namıkgızı (Bakü:26.09.2009)
Prof. Dr. İSA KAYACAN
Kerimova Pervane Namıkgızı, Bakü’de yaşayan 1992 doğumlu, bir üniversite öğrencisi.. Üniversite eğitimi alma arzusuyla dolu olan Pervane, Allaha şükür arzusuna kavuştu.
Şimdi Bakü’de faaliyet gösteren Kafkas Üniversitesinin öğrencileri arasında olan Kerimova Pervane Namıkgızı’nın keyfi, sevinci yerinde. Bu sevincinin sağlayıcısı, anılan Üniversitenin değerli Rektörü Prof. Dr. Sayın Ahmet Saniç. Hocamızın yakın ilgi ve alakasından dolayı, bir kez daha teşekkür ediyor, sevgi ve saygılarımı sunuyorum efendim.
Kerimova Pervane Namıkgızı’ndan sevinç görüntülerinin yansıtıldığı, 26 Eylül 2009 tarihli, çıkışlı bir mektup ve ekinde üç şiir aldım. Şimdi, Pervane’nin mektup ve şiirlerini sunmak istiyorum. Buyurun:
Çok muhterem İsa Kayacan; Merhaba!.. Size şu mektubumu talebe olarak dünyanın en güzel mekânı Kafkas Üniversitesinden yazıyorum. Şimdi teneffüstür. Ne iyi ki yağmur yağıyor. Galiba gözlerimdeki mutluluğu, yüzümdeki huzuru güneş görseydi, utanıp, kaçıp saklanırdı. Çünkü ben talebeyim. Yani çok uzun yıllar beklediğim bir Üniversiteye kabul olmuşam. İlk ders günlerimde mutluluğumdan çok erken uyanırdım. Tanrı sabahı açmamış, benim gözlerimi açardı. Tüm Türk dünyasının sabahları hayırla açılsın!
Ben Üniversiteye kabul olduğum vakit hayatın acı hakikatini yaşadım. Ana-annem, benim rüzgâr ninem rahmete gitti. O bizden Ağdam toprağı istedi. Biz verebilmedik. Mülteci öldü..O benim talebe olduğumu görmedi. Sanıyorum kısmet böyleymiş. Tüm iyi insanları bekleyen bir mekana-Cennete kavuşdu.
Size sevimli Ana-anneme yazdığım ve diğer şiirlerimi gönderiyorum. Çok sağolun. Bir daha size kendimin ve babamın, annemin teşekkürlerini bildiriyorum. Size uzun, şerefli, bereketli ömür dileği ile (Pervane Namıkgızı, Bakü–26.09.2009)
TALEBEYİM AY NİNE
Gözün aydın, talebeyim ay nine
Maalesef görmedin bu günümü sen,
Demiştin ki, koç-kurban keseceyim,
Hoş günümde, dünyanı değişmişsin.
*
Diyorum ki, belki senin adından,
Kendim kesim o kurbanı ay nine?
Korkuram ki, kessem kanı akmaya,
Ya da bıçak o kurbanı kesmeye.
*
Sensiz yaşıyorum ben bu günleri,
Ne kadar bu günü arzulamışsan,
Gitdin ki, ay nine bu hoş haberi,
Tanrının yanında karşılayasın.
KARISINDAN KÜSMÜŞ ŞEHİT RUHU
Komşumuzda bir şehit ailesi vardı,
Bu yuvada beş aç çocuk yaşardı,
Aç çocukların ağlamak sesinden bezdi anne,
Ekmek deyip, hayat deyip, gözyaşı ile gezdi anne,
Hiçbir şey bulamadı, utancını kaybetti,
Sonra Cuma akşamı şu eve karısından küsmüş
Bir şehit ruhu gelir..
Her Cuma akşamı, anne kendi kızına söyler:
Dur kazana, babanın adına bir tutam tuz at
Benim ellerim temiz değil..
BİR MELEK SESLENİR BİZE UZAKTAN
Karabağ uzakta ve karanlıkta,
Bir zülfi perişan güzele benzer,
Şeytanlar elinde esir olsa da,
Onun güzelliği dünyanı benzer.
*
Ona “serenada” okuyor yağı,
Dinlemez! Bu sesden nacazıdır o,
Bilmem neden düşman düşünmüyor ki,
Muğamat sesine tamarzıdır o.
*
Karabağ uzakda ve karanlıkda,
Bir vefasız aşig o çok vefalı,
Bir melek seslenir bize uzakdan,
Bu güzel Karabağ! Başı belalı.
Pervane Namıkgızı (Bakü:26.09.2009)
